Ben şimdi burda böyle tek başıma
Dikerken söktüğüm yerleri
Sen orda yine öyle tek başına
Ararken bende kaybettiğini
Niye görmüyorsun, niye görmüyorsun
Niye
Gülümseyerek can veriyorsun önümde
Yine üşüyorsun, hissetmiyor musun
Yine
Parçalarımdan, uzun bir yol var önünde
Ah sen şimdi kayıp bir çocuksun
Karanlıkta yürüyorsun
Kalbin senin, yollar senin
Bensiz mi büyüyorsun
Sen şimdi kayıp bir çocuksun
Karanlıkta yürüyorsun
Kalbin senin, yollar senin
Bensiz mi büyüyorsun
Fuzuli bir kayıp sanki her saniyem
Altı üstü bir kaç saat geçirmişken oralarda aniden
Biz gönül koyduk
Aslında yerim yoktur
Onca şair arasında Türk Edebiyatı falan bensiz olsun
Bir de renksiz olur gözlerimin gördükleri
Çünkü sana cinayetler anlatır
Sefaletten kaçmadım
Elbette aşk güzeldir ben de yazdım
Fazla gerçek yaşadım, o şarkılar maşadır
Çünkü ateşi avuçlamış insanların zihni
Berrak değil, beyni erken yaşlanır
Tüm bunlar saçmalıkken her tarafın yaradır
Tüm kapılar kapalı
Bu aşağılık bir dramdır
Bir gün sırtımızı sıvazlayan bir yalana
Aldanıp da dayatılan bu yangında yanıp söndük
Bunu elbet uzaklardan birileri görür
Sonra içimizdeki tüm güzellikler ölür
İçimizdeki güzellikler, hepsi ölür
İçimizdeki güzellikler ölür
İçimizdeki tüm güzellikler ölür
Ah sen şimdi kayıp bir çocuksun
Karanlıkta yürüyorsun
Kalbin senin, yollar senin
Bensiz mi büyüyorsun
Sen şimdi kayıp bir çocuksun
Karanlıkta yürüyorsun
Kalbin senin, yollar senin
Bensiz mi büyüyorsun