De man van Dubbel Doen (Anoniem (Engeland 18de eeuw))
Er was een man van dubbel doen
Hij zaaide vroeg in het seizoen
De koudste lente van de eeuw
't was als een tuin bezaaid met sneeuw
En toen de sneeuw daarna verdween
't was als een schip zo zwaar als steen
En toen men riep "behouden vaart!"
't was als een vogel zonder staart
En toen hij vloog zijn eerste vlucht
't was als een arend in de lucht
En toen de lucht met brul en scheur
't was als een tijger voor mijn deur
En toen de deur doormidden brak
't was of mijn rug spleet door een tak
En toen mijn rug zich boog van smart
't was de dood, de dood, de dood
Er was een man van dubbel doen
Hij zaaide vroeg in het seizoen