Περπατάω πάνω από τη νύχτα
Τόση υστερία
Ακινησία και ασκήσεις αμνησίας
Εδώ δεν ξημερώνει ποτέ
Τόσο φως
Υγρές απολήξεις παρέα με μανίες ισόβιας απουσίας
Ξέμεινα πίσω να προσέχω νεαρούς εφιάλτες
Ένα νεκροταφείο από ήλιους όλη η ζωή
Μαζεύω Θάνατο να έχει η σιωπή μου παρέα
Τόσο φως και τόσο νερό
Οι κύκλοι είναι όπως η Απελπισία
Χωρίς γωνίες
Δεν σου επιτρέπουν να κρυφτείς πουθενά
Ούτε το Μηδέν
Έλλειψη ύπνου και σαδιστική επανάληψη
Ένα νεκροταφείο από ήλιους ο ουρανός
Κι αυτό το βλέμμα
Τόσο φως
Είχα ξεχάσει πως η βία και η όραση είναι εξαρτούμενες αισθήσεις
Τα βλέφαρά μου αιμορραγούν
Τόσο φως