Letra de Sen o wannie de Maryla Rodowicz

K¹piel poranna,
czeka ju¿ wanna,
pe³na po brzeg,
piany jak œnieg.
Szemrze cichutko,
moja z³ociutka,
po³ó¿ siê tu,
w zapachu bzu.

I ju¿ lecimy nad dachami miast.
Niewa¿ne s¹ pieni¹dze ani czas.
¯egnaj Pagarcie, tu otwarcie wyznaæ muszê,
sprzeda³am wannie duszê.
I ju¿ lecimy nad dachami miast.
Niewa¿ne s¹ pieni¹dze ani czas.
¯egnaj Pagarcie tu otwarcie wyznaæ muszê,
sprzeda³am wannie duszê,
sprzeda³am wannie duszê,
sprzeda³am wannie duszê.

Nagle nad Prag¹,
straszne tornado.
Woda wycieka,
nie ma co zwlekaæ,
wracaj do chaty,
z³omie skrzydlaty,
gon reszt¹ si³,
przez srebrny py³.

I znów lecimy nad dachami miast.
I bli¿ej nam do domu ni¿ do gwiazd.
Witaj Pagarcie, tu otwarcie wyznam ci
czasami mam dziwaczne sny.
I znów lecimy nad dachami miast.
I bli¿ej nam do domu ni¿ do gwiazd.
Witaj Pagarcie, tu otwarcie wyznam ci
czasami mam dziwaczne sny,
mam dziwaczne sny,
mam dziwaczne sny.