Aan de horizon lonkt een lente
Zij wacht op mijn koude bestaan
Ongeduldig wil ik haar begroeten
Zonder zorgen zonder jas
Als de uitlopende knoppen
Reik ik naar haar warme armen
Ontdooit ze mijn diepgevroren dromen
Op haar zonovergoten gewas
Jij jij neemt me mee
Op zonnestralen
Kom je me halen
Jij jij maakt me vrij
Jij maakt dat ik me weer kan geven
Laat me voelen dat ik weer kan leven
De kou heeft geen geweten
Ik heb haar niets misdaan
Ze stormt in mij zonder reden
Ze laat me gewoon niet gaan
Ze laat me niet gaan
Ze laat me niet gaan
Maar jij jij neemt me mee
Op zonnestralen kom je me halen
Jij jij maakt me vrij
Jij maakt dat ik me weer kan geven
Laat me voelen dat ik weer kan leven