11ermes - EPANALIPSI Lyrics

Πάει καιρός που τα πράγματα πάνε προς ανάποδα
κάπως αισθάνθηκα πως καταστρέφομαι
κάπως κομμάτι να γράψω
και τώρα γουστάρω που βρίσκομαι εδώ
Τόσα σκουπίδια και τόσα σκουπίδια
που γύρω βλέπω μόνο θάλασσα
Να αγνοεί ο καθένας την τρύπα
που ορίζει το σύμπαν μέσα στο κενό
Τα χαρτάκια πετώ κι ακουμπώ ουρανό
είναι η νύχτα σα μαύρη γυρνώ
Κάπως γύριζα πριν κάτι χρόνια για μαύρο στα κάστρα
που μάλλον δε γνώριζα μπρο
Κάπως βρήκα τον τρόπο και ξύπνησα
συνήθισα κάνω καιρό
κατι κόλπα μαγείας κάτι σαν μυστήρια
κατι κρίκι κάνει κοντά σε γκρεμό
Πετάω τη θλίψη
Δε με νοιάζει για τίποτα πια
Γυρνάω στη λήθη
Σίγουρος για το πριν και το μετά
Πετάω τη θλίψη
Δε με νοιάζει για τίποτα πια
Γυρνάω στη λήθη
Σίγουρος για το πριν και το μετά
Είναι τόσα τα πράγματα που πολεμώ
τη κάθε μου μέρα μηνύματα παίρνω
Διαλέγω φίλτραρω πάντα το σωστό
Όλο και κάτι θα χάσω μα φεύγω
Κοιτάω μπροστά κι επιλέγω
Το μέλλον μπροστά μου λαμπρό
Το παρελθόν αποφεύγω, κατάρα η γκρίνια
Κατάρα μέσα στο μυαλό
Είναι ο πλανήτης
είναι η γλώσσα που γράφω
Γι'αυτό τη ψυχή καθορίζει
Σημαντική η προσπάθεια κρύβεις τη λύπη
σε σένα ανήκει
Υπόθεση προσωπική
Χτίζω βάθος με λέξεις και ρομαντικοί
οι στίχοι που βγάζουν αλήθεια ψυχής
Αν τολμάς είπα Κρις θα το δεις
Σε δύσκολο κόσμο ζητάμε
Όνειρα πάντα να βγούνε μπροστά μας
Ίσως δε δώσαμε όσα θα έπρεπε
Μόνο οι προσπάθειες μετράνε
Όμως ως πρώτος δε θέλω να φαίνομαι
θέλω από κάτω να δρω
Να ονειρεύομαι να υποσκάπτω
να ανοίγω το δρόμο
να βλέπω τοπίο γυμνό
Πετάω τη θλίψη
Δε με νοιάζει για τίποτα πια
Γυρνάω στη λήθη
Σίγουρος για το πριν και το μετά
Πετάω τη θλίψη
Δε με νοιάζει για τίποτα πια
Γυρνάω στη λήθη
Σίγουρος για το πριν και το μετά
Πετάω τη θλίψη
Δε με νοιάζει για τίποτα πια
Γυρνάω στη λήθη
Σίγουρος για το πριν και το μετά
Πετάω τη θλίψη
Δε με νοιάζει για τίποτα πια
Γυρνάω στη λήθη
Σίγουρος για το πριν και το μετά
Είναι τόσα τα πράγματα που πολεμώ
τη κάθε μου μέρα μηνύματα παίρνω
Διαλέγω φίλτραρω πάντα το σωστό
Όλο και κάτι θα χάσω μα φεύγω
Κοιτάω μπροστά κι επιλέγω
Το μέλλον μπροστά μου λαμπρό
Το παρελθόν αποφεύγω, κατάρα η γκρίνια
Κατάρα μέσα στο μυαλό
Είναι ο πλανήτης
είναι η γλώσσα που γράφω
Γι'αυτό τη ψυχή καθορίζει
Σημαντική η προσπάθεια κρύβεις τη λύπη
σε σένα ανήκει
Υπόθεση προσωπική
Χτίζω βάθος με λέξεις και ρομαντικοί
οι στίχοι που βγάζουν αλήθεια ψυχής
Αν τολμάς είπα Κρις θα το δεις
Σε δύσκολο κόσμο ζητάμε
Όνειρα πάντα να βγούνε μπροστά μας
Ίσως δε δώσαμε όσα θα έπρεπε
Μόνο οι προσπάθειες μετράνε
Όμως ως πρώτος δε θέλω να φαίνομαι
θέλω από κάτω να δρω
Να ονειρεύομαι να υποσκάπτω
να ανοίγω το δρόμο
να βλέπω τοπίο γυμνό
Πετάω τη θλίψη
Δε με νοιάζει για τίποτα πια
Γυρνάω στη λήθη
Σίγουρος για το πριν και το μετά
Πετάω τη θλίψη
Δε με νοιάζει για τίποτα πια
Γυρνάω στη λήθη
Σίγουρος για το πριν και το μετά