Ababeel - Meem (feat. Badusha BM & Salman SV) Lyrics

മീമിനെ പറഞ്ഞിടാൻ
മലയാളമേ പദഗാഥ നൽകൂ

മലരണിക്കാടെ പെയ്യുമോ നീ
തുഞ്ചൻ്റെ കിളിയേ പാടുമോ നീ
മലയാള മണ്ണിൻ മണമുള്ള കാവ്യം

പൂവിനെ പോൽ പൂമാൻ നബി എന്ന്
പണ്ടൊരു ശാഇർ ശീലായി പാടി
പൂക്കാലമിത്കേട്ട് വണ്ടോടുക്കൽ
കവിതൻ വിലാസം ദൂതയച്ചു
വാടുമീ പൂവുകൾ തൻ കാന്തിയെങ്ങനെ
വീഴുമീ സൂനങ്ങൾ സൗരഭ്യമെങ്ങനെ
മഹ്മൂദിൻ വടിവോട് ഉപമിക്കയെങ്ങനെ

ചന്ദ്രിക ചന്ദമിൽ ചീമാൻ നബിയെന്ന്
കൽപന രാജ്യത്തെ കവി ചിന്തെഴുതി
കവിയോട് ചന്തിരൻ പരിഭവം ചൊല്ലി
മമനൂറ് പോലും ശംസിൻ്റെയല്ലേ
ഈകാണും നിലവെല്ലാം കടമാണ് പൊയ്യേ
തിരിപോലുമില്ലാത്തോൻ ഒളിവേകി സൂര്യൻ

സൂര്യനെ പോലെ സിറാജായ് റസൂലെന്ന്
കവിമാറ്റിയെഴുതി ഖമറിനെ കേട്ട്
എഴുതിയ കടലാസ് കണ്ടതിൽ പിന്നെ
തീയൂതി ശംസന്ന് താക്കീതുരത്തു
നൂറുമ്മൽ നൂറായ ആറ്റൽ മുഹമ്മദെ
എന്നോടുപമിച്ച് ചെറുതാക്കരുതെ

നീർമാതളം ചൊന്നു പാരിജാതത്തോട്
മദിനാമിനാരത്തിൽ തളിർത്തെങ്കിലെന്ന്
തുമ്പയും തെച്ചിപ്പൂ തുളസിയും കൊന്നയും
അതിമോഹമല്ലേന്ന് അത് കേട്ടുരത്തു
സ്വകാര്യമായ് ചാലിയാർ നിളയോട് ചൊല്ലി
കണ്ണുകൾ ചിമ്മി കിനാവിലായൊഴുകാം
മലരണിക്കാടാക്കി മരുഭൂവ് മാറ്റാം

ആയിരത്തൊണ് രാവുകൾ കുല്ലും
ഷഹർസാദ് ചൊന്നാലും മീമ് തീരുകില്ല
മേഘമൽഹാറോട് ദൂതയക്കുന്നോവർ
കാളിദാസൻ ഋതുവിൽ മീമ് തീരുകില്ല
ആംഗലേയത്തിൻ്റെ സാഹിതി സുൽതാന്മാർ
ഒന്നായി കോർത്താലും മീമാവുകില്ല
പിന്നെ ഞാനിമ്മിണി കുഞ്ഞു മലയാളം
എങ്ങനെ മുഴുമിക്കും മീമെന്ന കാവ്യം