In itinere vītae, confluunt semitae
Corda per tempora, coniunguntur simul
In umbrā et lūce, vestīgia scrībuntur
Passūs incertī, at fātī corda tangunt
Intereā volvitur orbis, et nōs tenet
In fluctibus amōris, iter nōs dūcit
Viae intersectae, corda subtilia
Per tempora et spatia, semper nōs tangunt
Fortūna dūcet nōs ad fīnēs novōs
At in corde nostrō, semper manēbis
Sub caelō mūtante, mūtantur semitae
Sed vinculum nostrum nōn frangitur umquam
In viā novā, lūmen tuum manet
Et ad cor meum, semper revertitur
In tenebrīs, iter nostrum illūminātur
Corda nostra iterum coniunguntur
Nihil valet contrā vim amōris
Semper inveniēmus iter ad nōs
Viae intersectae, corda subtilia
Per tempora et spatia, semper nōs tangunt
Fortūna dūcet nōs ad fīnēs novōs
At in corde nostrō, semper manēbis
Viae intersectae, corda subtilia
Per tempora et spatia, semper nōs tangunt
Fortūna dūcet nōs ad fīnēs novōs
At in corde nostrō, semper manēbis
At in corde nostrō, semper manēbis
At in corde nostrō, semper manēbis