شهرِ تاریک خی درنده صدای ما بلند
اَمینآ گانگ خط جنن صدای عشق با رنگ خن
شق ذق چی که دماند
قلم شده اسلحه ذهنمن انبار بارت
آره حاجی
صدای ما پیچییده منظر ایشن بنده
دکتر شدم انم گنگ افتادم بعدش سر ته ت این جنگ
اقتصاد خندم مشتی دانشگاه نبد که تشک کشتی
قلم شده اسلحه کلمن پر بارته
هر کلمه یه گله جمله که نه تابت
از آسفالت خیابنا تا جنگل خد بیابن
ساده میگیم بگیری ببینی یه سیب داریم یه گلابی
باز میاد یه باقالی میپرسه پرتقال فرش ک
اَمینآ گنگش بالا صداش بلند حالا
نسل جدید قدیم مخاطب این جنا
سیاهی ر ت سفیدی شد نقاشی خب ببینی
ما امدییم بجنگیم با طفان این تباهی
ت دانشگاه جنگیدیم پا پس نکشیدیم
با مدرک عشق جن هرچی درد چشیدیم
حرفمن تند تیز فکر میکنی مریض
لی نیتمن چیز حرفای ریز تیز
از شرق تا غرب دنیا
پر شده از معما
ما امدیم که باشیم حلّال این معما
لعنتی بیت نیست که انقلاب
یه شبایی از جنگ یه رزایی فقط برای خنده
مهم اینه آخرش میشی مثل پرند
اَمینآ گنگش بالا صداش بلند حالا
نسل جدید قدیم مخاطب این جنا
سیاهی ر ت سفیدی شد نقاشی خب ببینی
ما امدییم بجنگیم با طفان این تباهی
صدای ما میمنه
چن از دلامن میخنه
تا قتی که
آآآ تا نداره دیگه