Bir bulut olsam göklerde salınsam beyhude
Alemin karardığı yerde dolsam yağmurla
Can olup canana dolup arınsam dost sende
Kan olup damarlara dolup fer olsam gözünde
Kim açmaz ki gönlünü bu yağan yağmura
Bilir onun özünü batsa da çamura
Ademin olduğu , karıldığı hamura
Yar olmak bre dost zordur deminde
Dost! kulların
Ne bilir yaktığı yeri
Ne bilir düştüğü yeri ateşin
Bir gemi açık denizde seyreder usulca
Pusulasız yönsüz seyrinde yorgun ve de kayıp
Derdine seyrine yandığım karışsan olmaz ayıp
Bu denize gark olan nehir ne sarhoş ne de kayıp
Kim açmaz ki gönlünü bu akan nehire
Dirense de nafile son varış denize
Güzeldir aslında her ademin özü
Yar olmak ama dost zordur deminde
Dostunu yiğitçe seven kişi
Pervane gibi özler ateşi
Sevip yanmaktan kaçanın
Masal anlatmaktır işi