เอื้อมมือลูบผมเธอเบาเบา ปลอบเธอที่เสียใจ
เธอเจ็บมาจากเค้ามากมาย แต่เค้าไม่เคยดูแลไม่รักเธอ
ก็เธอที่แสนดีไม่ควรต้องมีน้ำตา ไม่อยากให้เป็นอย่างนี้
มันโกรธที่ทำอะไร ให้เธอไม่ได้เลย
มันเจ็บที่ยังต้องมอง ดูเธอนั่งเสียใจ
แค่น้ำตาหยดเดียวที่มีจากเธอ ก็มากไป
แต่โกรธสักเพียงใด เป็นได้แค่คนปลอบใจ
ลืมคนที่รักเธอจริงใจ แต่เธอไม่รู้เลย
คอยปลอบเธอคนนี้อย่างเคย คือฉันคนเดิมที่เธอไม่รักกัน
ก็เธอที่แสนดีไม่ควรต้องมีน้ำตา ไม่อยากให้เป็นอย่างนี้
มันโกรธที่ทำอะไร ให้เธอไม่ได้เลย
มันเจ็บที่ยังต้องมอง ดูเธอนั่งเสียใจ
แค่น้ำตาหยดเดียวที่มีจากเธอ ก็มากไป
แต่โกรธสักเพียงใด เป็นได้แค่คนปลอบใจ
มันโกรธที่ทำอะไร ให้เธอไม่ได้เลย
มันเจ็บที่ยังต้องมอง ดูเธอนั่งเสียใจ
แค่น้ำตาหยดเดียวที่มีจากเธอ ก็มากไป
แต่โกรธสักเพียงใด
มันโกรธที่ทำอะไร ให้เธอไม่ได้เลย
มันเจ็บที่ยังต้องมอง ดูเธอนั่งเสียใจ
แค่น้ำตาหยดเดียวที่มีจากเธอ ก็มากไป
แต่โกรธสักเพียงใด (เป็นได้แค่)
ได้แค่เพียงปลอบใจ
