Yaralý, yaralý, yaralý yürek
Kýyýdan köþeden bile aþk bulup aðlatýyor
Havalý, havalý, havalý yürek
Durduk yere dinlemeden masal anlatýyor
Hasretin, kokun boþver kalsýn üstüme
Çoktan, çoktan anladým
Kalbin baþka bahçede
Kýþlar uzun, yazý görmeden
Yýllar üzerimden geçmeden
Gitti gidiyor yar üzülmeden
Önüne çýkýp onu durdur
Dün gece seni düþünüp, uyuma diye
Sarýlýp sarýlýp resmine nefes alamýyorum
Madem ki kýyametin en büyüðü bile bana hediye
Senden baþka bir þeyden zevk alamýyorum