Við brekkurætur litla lindin leitar upp að fylla kerið
á sér jöfnum hita heldur hennar mildi þessu veldur
Dúðuð er í dýjamosa
Deigan, mjúkan, ferskan, grænan einangruð frá illum mætti
Eitri, græðgi og sóðahætti
Ein og bláeygð fjalladís í hörkugaddi ekki frýs
Ljómar vatnið líknarandi lifandi er brunnur þessi
þegar einhvern þorstinn plagar þegar strembnir gerast dagar þar er svölun alltaf vís
Dúðuð er í dýjamosa
Deigan, mjúkan, ferskan, grænan einangruð frá illum mætti
Eitri, græðgi og sóðahætti
Ein og bláeygð fjalladís í hörkugaddi ekki frýs
Ljómar vatnið líknarandi lifandi er brunnur þessi
þegar einhvern þorstinn plagar þegar strembnir gerast dagar þar er svölun alltaf vís