Du ha kanskje haurt om'en Olaf?
Han fikla og fer med så mangt
Og at det ska løkkast bestandig
Det e vel fær mukju forlangt
No ska du få hør om den gången
Han sætt i stand hus åt æn kall
Æn song om'en Olaf og spikar'n
Og bestefarslampa så fall
Ja, bestefarslampa så fall
Han Olaf han dræv oppå lofta
Og hamra og banka og slo
Og plutsele såg'en æn spikar
Så opp gjønnå loftsgolvet stod
Æn eldgammel firkantåt fem-tom
Låg langs ette golva på skrå
Na spikar'n må vekk, tenkt'n Olaf
Fær her ska det golvbelegg på
Ja, her ska det golvbelegg på
Og'en Olaf han rætta ut spikar'n
Og slo'n gjønnå loftsgolvet ned
Det va da spetakkel te stygghæt
Dem æn gong ha daska ti tre!
Og spikar'n han jamra og bar sæ
Og hilt att ti steinharde bord
Det va likså'n ba om forlatels
Men han Olaf forstod kje et ord
Nei, han Olaf forstod kje et ord
Der va det så vidt at'n stakk tu
Snart skollj det bli spikarfritt golv
Han Olaf han dundra og daska
Så lyskronå dingla og skolv
Ja, lampånj ni stuånj ho svaia
Da spikar'n han fløtta sæ ned
Ho hengt ti æn eldgammel fem-tom
Men han Olaf han vesst ikkje det
Nei, han Olaf vesst ikkje det
Og så va det endele avgjort
At spikar'n ha mesta sett tak
Og bestefarslampå ho deisa
Ni golvet med dunder og brak!
Han Olaf e fremdeles snekkar
Med hammar og blå overall
Men kvar gång han dre tu æn fem-tom
Da tenkje'n på glas og krystall
Da tenkje'n på glas og krystall