Xl - ตัวตน (feat. โดมโรล) Lyrics

ฉันอยากจะมีตัวตน
มีคนให้ฉันคอยรัก
และให้ความสำคัญ
บอกว่าจะมีเพียงเธอและฉัน
ในวันที่ก้าวเข้ามา
มีคนที่มันดีพร้อม
มีคนมากมายรุมล้อม
เธอยอมปล่อยฉันได้ไง
เธอจะคิดถึงฉันบ้างไหม
ในวันที่ไม่เหลือใคร
ให้มองดูคนคนนี้
คนที่ยืนอยู่ตรงนี้
ทำไมไม่มีเยื่อใย
มันจะดีหรือร้ายยังไง
ใจฉันยังเหมือนเดิม
กูมันก็แค่อยากมีตัวตน เหมือนมึงมันไม่เคยเห็นค่าคน
มองดู มึงบอก มึงหลอก มึงกอด มึงหยอก
มึงทำให้คนเห็นค่าแล้วบอกไม่มีอะไรหรอก
กูนั้นได้แต่ตรอมใจ พูดไปก็ไม่เห็นสนใจ ไม่มีจิตใจ
ไม่เคยเข้าใจ ไม่คิดอะไร คิดถึงกันไหม เคยพูดบ้างไหม
ในทุกวันนับหนึ่งถึงเก้าสิบ ชีวิตให้ไปมีลิมิต
มองนาฬิกา ให้มัน นำพา เยียวยา
มีกติกาไม่ให้ราคากับคนไม่ยึดติด
เดินทางกับมึงเหมือนหลงผิด ทั้งที่มอบกายใจและชีวิต
เอาแต่บอกสวรรค์ให้ลิขิต ทำไมชีวิต มึงไม่ตัดสินเอง
กูมันก็แค่อยากมีตัวตน เหมือนมึงมันไม่เคยเห็นค่าคน
มองดู มึงบอก มึงหลอก มึงกอด มึงหยอก
มึงทำให้คนเห็นค่าแล้วบอกไม่มีอะไรหรอก
กูนั้นได้แต่ตรอมใจ พูดไปก็ไม่เห็นสนใจ ไม่มีจิตใจ
ไม่เคยเข้าใจ ไม่คิดอะไร คิดถึงกันไหม เคยพูดบ้างไหม
ในทุกวันนับหนึ่งถึงเก้าสิบ ชีวิตให้ไปมีลิมิต
มองนาฬิกา ให้มัน นำพา เยียวยา
มีกติกาไม่ให้ราคากับคนไม่ยึดติด
เดินทางกับมึงเหมือนหลงผิด ทั้งที่มอบกายใจและชีวิต
เอาแต่บอกสวรรค์ให้ลิขิต ทำไมชีวิต มึงไม่ตัดสินเอง
ฉันอยากจะมีตัวตน
มีคนให้ฉันคอยรัก
และให้ความสำคัญ
บอกว่าจะมีเพียงเธอและฉัน
ในวันที่ก้าวเข้ามา
มีคนที่มันดีพร้อม
มีคนมากมายรุมล้อม
เธอยอมปล่อยฉันได้ไง
เธอจะคิดถึงฉันบ้างไหม
ในวันที่ไม่เหลือใคร
ให้มองดูคนคนนี้
คนที่ยืนอยู่ตรงนี้
ทำไมไม่มีเยื่อใย
มันจะดีหรือร้ายยังไง
ใจฉันยังเหมือนเดิม
ทับซ้อนติดลงไป ในความคิด
ไหลไปในถึงจิตฉันมีหัวใจ
รู้ไหมว่า ครึ่ง ชีวิตที่ฝากไว้
เหมือนกับไร้ค่า โดนเหยียบ แล้วก็ตายไป
ภาวนาและกอดเข่าให้รักมันยั่งยืน
แต่ในตอนนี้ฉันเหมือนแค่เศษเดนที่ยังไร้จุดยืน
ที่เธอฝืนทดไปหมื่นถึงแสน แค่ไหนเธอถึงจะพอใจ
ก็เป็นอีกวันยังไม่ทันใด มันก็ผ่านไป ใจฉันมันกลับกลายไม่มีตัวตน
เหมือนกับเศษคนอยู่ในตรมใจเธอมันดำซะยิ่งกว่ามนต์
บีบอัดเธอรัดกระแทกเหมือนโดนซัดและจับเหวี่ยง
ชีวิตฉันก็ให้เธอแล้วแต่ก็ถูกโดนทิ้งหรือเป็นฉันที่ผิด
ร่างกายและวิญญาณพอมีแล้วให้ได้ทุกสิ่ง
หรือไม่ไม่จริง หรือมีแค่ฉัน ที่ยังหวัง แค่เพียงฝัน
ถ้าเธอจะไปขอแค่บอกกันมา ฉันก็จะคงจะไม่รั้งไม่ให้เสียเวลา
จบกันที่แห่งนี่ไม่ต้องมีชักช้า เพราะความรักมันไม่มีค่า ให้เธอเดินจากไป
จวบจนวันนี้ก็ยังเป็นแค่เสี้ยวไม่พร้อมเลี้ยวและคงเหี่ยวในวันใหม่
นรกอยู่ในอก แล้วสวรรค์อยู่แห่งไหน
ประตูแห่งกาลเวลาช่วยนำพาฉันได้ไหม
ช่วยในฉันไม่รัก และไม่ต้องมีรัก ก็ถ้ามันเจ็บฉันไม่ขอจะมีรัก
เพราะความรักแม่งไม่มีอยู่จริง มันก็แค่กายหยาบ ที่เอาไว้ใช้หากิน
ฉันอยากจะมีตัวตน
มีคนให้ฉันคอยรัก
และให้ความสำคัญ
บอกว่าจะมีเพียงเธอและฉัน
ในวันที่ก้าวเข้ามา
มีคนที่มันดีพร้อม
มีคนมากมายรุมล้อม
เธอยอมปล่อยฉันได้ไง
เธอจะคิดถึงฉันบ้างไหม
ในวันที่ไม่เหลือใคร
ให้มองดูคนคนนี้
คนที่ยืนอยู่ตรงนี้
ทำไมไม่มีเยื่อใย
มันจะดีหรือร้ายยังไง
ใจฉันยังเหมือนเดิม