Słońce ma się już ku zachodowi
Czerwienią Góry maluje
Przez Biskupi Łan podąża
Brodząc w trawie po szyję
Zanurzam sie w dolinę
Wdycham żywiczy zapach lasu
Jeszcze potok jeszcze strumień
I będę znów u siebie w domu
Jeszcze chwila jeszcze dwie
I znów stanę u stóp raju
Przed Polańską gdzie we mgle
Gniade konie skubią trawę
Śpiew łemków po dolinie
Wiatr wędrownik niesie
A z dzwonnicy się dobywa
Bicie starych dzwonów
We mgle jakby widać
Pstrych chat białe kształty
Tylko ludzie gdzieś zniknęli
Gdzieś odeszli stąd daleko
Jeszcze chwila jeszcze dwie
I znów stanę u stóp raju
Przed Polańską gdzie we mgle
Gniade konie skubią trawę
Dom O Zielonych Progach - Polańska Lyrics
Dom O Zielonych Progach - Polańska Lyrics
We currently do not have these lyrics.
If you would like to submit them, please use the form below.
We currently do not have these lyrics.
If you would like to submit them, please use the form below.
Słońce ma się już ku zachodowi
Czerwienią Góry maluje
Przez Biskupi Łan podąża
Brodząc w trawie po szyję
Zanurzam sie w dolinę
Wdycham żywiczy zapach lasu
Jeszcze potok jeszcze strumień
I będę znów u siebie w domu
Jeszcze chwila jeszcze dwie
I znów stanę u stóp raju
Przed Polańską gdzie we mgle
Gniade konie skubią trawę
Śpiew łemków po dolinie
Wiatr wędrownik niesie
A z dzwonnicy się dobywa
Bicie starych dzwonów
We mgle jakby widać
Pstrych chat białe kształty
Tylko ludzie gdzieś zniknęli
Gdzieś odeszli stąd daleko
Jeszcze chwila jeszcze dwie
I znów stanę u stóp raju
Przed Polańską gdzie we mgle
Gniade konie skubią trawę
Czerwienią Góry maluje
Przez Biskupi Łan podąża
Brodząc w trawie po szyję
Zanurzam sie w dolinę
Wdycham żywiczy zapach lasu
Jeszcze potok jeszcze strumień
I będę znów u siebie w domu
Jeszcze chwila jeszcze dwie
I znów stanę u stóp raju
Przed Polańską gdzie we mgle
Gniade konie skubią trawę
Śpiew łemków po dolinie
Wiatr wędrownik niesie
A z dzwonnicy się dobywa
Bicie starych dzwonów
We mgle jakby widać
Pstrych chat białe kształty
Tylko ludzie gdzieś zniknęli
Gdzieś odeszli stąd daleko
Jeszcze chwila jeszcze dwie
I znów stanę u stóp raju
Przed Polańską gdzie we mgle
Gniade konie skubią trawę